توجه: این نقد و کامنت ها برگرفته از سایت http://www.moviemag.ir می باشد
نقد و بررسی فیلم هیس! دخترها فریاد نمی زنند
داستان فیلم :
دختری در بچگی مورد اذیت و آزار قرار میگیرد و به حدی از این اتفاق دچار وحشت و ترس می شود که حتی در بزرگسالی نیز این ترس و خاطره بد در ذهنش باقی می ماند. حالا شیرین که دختر بزرگی شده و دوبار هم تا آستانه ازدواج رفته، فاجعه ای به بار می آورد که ریشه در ترس او در اتفاقات دوران کودکی اش دارد و...
کارگردان :
پوران درخشنده : وی متولد ۷ فروردین ۱۳۳۰در کرمانشاه می باشد. درخشنده در سال 1354 در سازمان صدا و سیما مشغول به کار شد و سالها در این سازمان فعالیت کرد. وی در این مدت آثار مستند زیادی را تهیه و تولید کرد اما اولین ساخته بلند سینمایی اش به نام « رابطه » را در سال 1364 روانه سینما کرد و نام خود را به عنوان اولین فیلمساز زن ایرانِ پس از انقلاب مطرح کرد. فیلم بعدی او باعث شهرت و اعتبار وی شد. « پرنده کوچک خوشبختی » فیلمی درباره معضلات فرد معلولی بود که با یادآوری خاطرات گذشته دچار تشنج می شد. درخشنده در سالهای بعد، آثار اجتماعی دیگری نظیر « شمعی در باد » ، « بچههای ابدی » ، « رویای خیس » را روانه سینما کند که بازخورد نسبتاً قابل قبولی در جامعه هنری کشور داشت.
درباره فیلم :
« هیس ... » فیلمنامه ای تا حدودی ساختارشکنانه دارد که موضوعی حساس در جامعه ایران را به تصویر کشیده و آن ، سوء استفاده جنسی و اذیت و آزار کودکان است. این سوژه مسلماً تا به امروز کمتر مجالی بر خودنمایی و روایت در سینمای ایران یافته و با توجه به حساسیت زا بودن آن، کمتر فیلمسازی این جرات را به خود می داد تا به سراغ آن برود. اما پوران درخشنده با همان قاطعیت همیشگی تصمیم به ساخت این اثر گرفت و حالا « هیس » روانه سینماها شده است.
خوشبختانه « هیس.. » سوژه ای دارد که به اندازه کافی پتانسیل این را دارد که بتواند تماشاگر سینما را در داستانش غرق کند و باید گفت که موفق به انجام اینکار هم می شود. اما مشکل اینجاست که به راحتی قابل تشخیص است که پوران درخشنده توانایی کنترل داستان و مدیریت بر آن را نداشته است. داستان در « هیس ... » به صورت شلخته و ناهماهنگ روایت می شود. با اینحال این شلختگی و شتابزدگی در روایت داستان، در نیمه ابتدایی فیلم خودش را نشان نمی دهد و به اصطلاح ، کارگردان موفق می شود در پسِ سوژه جذاب داستانش، با به تصویر کشیدن فلشبک ها و تعریف رویدادهای رخ داده برای شیرین، تا حدود زیادی با ذهن تماشاگر بازی کند.
اما در نیمه دوم فیلم، این شلختگی و ناهماهنگی بطور واضح به جلوی تصویر می آیند و کنترل فیلم بطور کامل از دست کارگردان خارج می شود. درخشنده در اثر قبلی اش به نام « خواب های دنباله دار » تا حدودی توانسته بود یک قصه کامل را از ابتدا تا انتها با لغزندگی زیاد، روایت کند. اما وی در « هیس ... » علی رغم اینکه قصد دارد قصه ای برای تماشاگر روایت کند و در واقع، اصلاً « هیس ... » اثری متعلق به سینمای قصه گوست، اما باز هم عادات شخصی شخصِ کارگردان که سخنرانی در جهت تضییع حقوق جامعه زنان است را در فیلم بکار می بندد که این مسئله نه تنها هیچ تاثیری بر مخاطب نمی گذارد، بلکه باعث سردرگمی وی هم می شود.
درخشنده در اواخر فیلم که در دادگاه می گذرد، تریبون را از فیلمنامه نصفه و نیمه فیلمش میگیرد و شروع به سخنرانی درباره زنان و معضلاتشان می کند که اصلاً قابل قبول نیست. در اینکه « هیس ..» اثری متعلق به سینمای اجتماعی است و اتفاقاً نیاز به بررسی موضوع " اذیت و آزار " در قالب داستان وجود دارد شکی نیست، اما اینکه درخشنده بی توجه به داستان، متنی را آماده کرده و تصمیم میگیرد در یک سوم پایانی فیلم آن را نطق کند، اتفاق ناخوشایندی است که ضربه بزرگی به « هیس...» وارد کرده است.
نکته عجیب این هست که این حجم از شعارزدگی و فریاد های کَر کننده فیلمساز، جز با سر دادن مونولوگ هایی روانشناسی و اینکه « اگر این نمی شد، آن می شد ! » ، نکته تازه ای برای مخاطب ندارد. شاید درخشنده خواسته که با سر دادن این شعارها ، تلنگری به مخاطب زده شده و او را به خود بیاورد اما بهتر می بود که چنین شعاری از فیلم دور می شد و بجایش داستان نصفه و نیمه فیلم با انسجام بیشتری روایت می شد تا این سوژه در ذهن تماشاگر ماندگار شود.
از طرف دیگر درخشنده به جای پرداختن به داستان اصلی اش ، چندین شخصیت منفی با حضور مجموعه ای از بازیگر مشهور سینما و تلویوزیون را در نقشهای کاملاً زائد و فرعی به کار گرفته که سبب پرت شدن حواس تماشاگر از داستان اصلی شده است. اینکه شما در جریان تماشای یک اثر سینمایی، هر چند دقیقه یکبار بازیگر مشهوری را ببینید که در تصویر ظاهر شده و خب، به جهت اینکه وی مشهور است، نیاز هست تا فرصتی برای حضور او و استفاده از صدا و تصویر از آن انجام شود، اتفاق خوشایندی نیست و باید گفت که علناً « هیس... » به کافه ای برای عبور و مرور بازیگران مشهور سینمای ایران تبدیل شده که حتی به بازیگری مانند " ستاره اسکندی " نیز می توان عنوان « سیاهی لشگر » را هم اطلاق کرد .
یکی از نکات عجیب درباره پوران درخشنده برای اثبات حقانیت شیرین به این شکل بوده که در یکی از سکانس های فیلم، حاج منزلتی از بازپرس می پرسد :« تو خودت دختر داری، اگه جای من بودی چیکار میکردی؟! » و بازپرس هم که اصولاً باید قانون مدارترین فرد در آن جمع باشد، سرش را پائین می اندازد و به فکر فرو می رود و در این صحنه قانون و قانون مداری به طور کامل جایش را به تصمیمات احساسی می دهد و گویی که کارگردان بیش از آنکه نیاز داشته باشد قانون گرایی در داستاناش جا داشته باشد، اعتقاد به درک کردن و احساس و تصمیم گیری بر پایه آن داشته است.
با اینحال می توان از بازی طناز طباطبایی به عنوان یکی از برگ های برنده فیلم نام برد که خوشبختانه ، بازی او به حدی چشمگیر هست که بتواند مخاطب را به دنبال خود بکشاند. دیگر بازیگران فیلم اما به واقع لایق کلمه اضافی هستند! آنها می آیند و یکی دو دقیقه می مانند و می روند! بی آنکه اصلاً بدانیم چه نیازی به حضور این ستاره های مشهور در « هیس... » بوده است . « هیس ... » از آن دسته فیلمهایی است که نیاز به دو الی سه بازیگر شناخته شده دارد و دیگر نقش ها را می توان به افراد غیرمشهور سپرد تا تمرکز بر روی شخصیت های اصلی باقی بماند اما در این فیلم حتی فردی مانند فرهاد آئیش هم با حضور کوتاه مدتش باعث برهم خوردن تمرکز تماشاگری می شود که حالا تازه با بازیگر مشهور و محبوبش مواجه شده و در حال ارتباط برقرار کردن با جنس بازی وی می باشد اما به یکبار او نیست می شود!
در فیلم یک شخصیت عجیب و غریبی هم به نام امیرعلی وجود دارد که قرار هست عاشقِ شیرینِ قصه ما باشد اما شخصیت وی به شدت متزلزل است. کارگردان در لحظاتی از فیلم ( فلاشبک ) به ما نشان می دهد که وی اتاق را گلباران کرده و کلی حرکت رمانتیک انجام داده است، اما درست در لحظاتی که متوجه حقیقت درباره شیرین می شود، ناگهان تمامی تصاویر او را از بین برده و شروع به خود زنی میکند! اما این پایان کار نیست، در ادامه وی بعد از ملاقات با وکیلِ ، دوباره عاشق او می شود! این حجم از تحول های چند دقیقه ای، اصلا برای فیلمی در حد و اندازه های پوران درخشنده قابل درک نیست.
در نهایت باید بگویم که « هیس! دخترها فریاد نمی زنند » اثری ساختار شکن در سینمای ایران محسوب می شود که متاسفانه با حجم زیادی از شعارزدگی ، علناً تبدیل به یک فیلم متوسط شده است که حتی در لحظاتی، سقوط را هم تجربه میکند. شاید اگر حجم شعارزدگی و علاقه فیلمساز به نطق بیانیه های گوناگون و بی ارتباط به داستان در فیلم وجود نداشت، می شد که « هیس ... » را اثری ارزشمند در سینمای قصه گو معرفی کرد اما ضعف های کارگردانی و فیلمنامه ، مانع از اطلاق این عنوان می شود.
در پایان باید بگویم که این یکی از دیالوگ های فیلم هست: « از کی دفاع کنم؟ از یه جسد! ، من مُردم، من تو 8 سالگی مردم چون کسی نبود حرفامو بشنوه... همین خط را بگیرید و تا آخر بروید!
حاشیه :
« هیس! دخترها فریاد نمی زنند » محبوب ترین فیلم از دیدگاه تماشاگران در جشنواره سی و یکم فیلم فجر بود.
گفته می شد که این فیلم قرار هست با ممیزی های فراوانی اکران شود که درخشنده سفت و سخت در مقابل این اتفاقات ایستادگی کرد.
هر کدام از بازیگران فیلم و خودِ شخص فیلمساز، در هر مصاحبه ای که درباره فیلم انجام دادند ، بارها از بازی طناز طباطبایی تعریف و تمجید کردند و این در حالی بود که وی اصلاً در لیست نامزدهای سیمرغ بهترین بازیگر نقش اصلی زن هم نبود!
درخشنده در یک مصاحبه گفته بود که : « دست های پشت پرده اجازه ندادند فیلمم در عید نوروز اکران شود ».
منتقد : میثم کریمی
اینمطلب بصورت اختصاصی برای سایت " مووی مگ " به نگارش درآمده و برداشت از آنجز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیردقانونی می شود.
به جمع طرفداران مووی مگ در فیس بوک بپیوندید
نام فیلم : هیس! دخترها فریاد نمی زنند
کارگردان : پوران درخشنده
فیلمنامه: پوران درخشنده
تهیه کننده: پوران درخشنده
مدیر فیلمبرداری: مرتضی پورصمدی
موسیقی متن: کارن همایونفر
بازیگران : مریلا زارعی، جمشید هاشمپور، طناز طباطبایی،شهاب حسینی، فرهاد آییش، مائده طهماسبی، شیرین بینا، بابک حمیدیان، مجید مشیری، اسماعیل سلطانیان، هادی مرزبان و مهدی ماهانی با حضور امیر آقایی، حضور افتخاری ستاره اسکندری
نظرات
12
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: فیلم ها و سریال های ایرانی، ،
برچسبها: نقد, بررسی, فیلم, هیس, دخترها, فریاد, نمی زنند,
خداقوت!
من همه ی پیشنهادات رو خوندم و میخوام ی جمع بندی از همش بکنم:
هیس دخترها فریاد نمیزنند
1. ظاهر شدن بیش از حد بازیگران معروف ذهن مخاطب را از موضوع اصلی منحرف میکرد
2. محدودیت سنی ندارد
3. موضوع اصلی فیلم کودک آزاری و شاید در اصل بی توجهی والدینی است که کودکانشان را به خاطر خودخواهی های خود به کام مشکلات عدیده ای می کشانند.
4. نویسنده، کارگردان و تهیه کنندگی این فیلم به عهده یک زن است به احتمال زیاد اگر یک کارگردان مرد به این موضوع می پرداخت اینقد حاشیه نداشت
5. جرئت و جسارت بازیگرانی همچون آقای حمیدیان برای بازی در چنین نقشی قابل تحسین است
6. گاهی بیش از حد و به طرز اغراق آمیزی رمانتیک و احساساتی می شدمثلا پرکردن فضای خانه با گل، ضرب و شتم متهم توسط بازپرس....
7. صحنه ای که می خواهند شیرین را وارد دادگاه بزرگ کنند و در باز می شود عکس رهبر و امام راحل برداشت سیاسی دارد چون در آن لحظه تمام تمرکز بیننده روی دو عکس است که با باز شدن در پیدا و بعد بسته می شود...این می شود فکر مخاطب که این است جامعه اسلامی روح الله...
8. امید است ساخت فیلم هایی با چنین موضاعاتی ولی قویتر کمک کند به اصلاح باور جامعه کاش مسئله حجاب و بازخورد آن مسئله ی غیرت، معضلات اجتماعی جوان ها در پس خانواده و دوستان با نگاه نویسنده ای قهار و قلم به دست و کارگردانی تیزبین و تاثیرگذار به چشم بیاید مردم ایران خسته شدند از فیلم های طنز تکراری و بی محتوای سینماکه بیش از آنکه طنز باشد از ادب و نزاکت به دور است
هرچند نقایص هم کم نبود و لیکن بر خود لازم میدانم خداقوتی عرض کنم خدمت خانوم پوران درخشنده و تمامی دست اندرکاران این فیلم....
یا علی
این فیلم قصه ی خوبی داشت.حیف که یکم شعاری بود...
درکل خوب یود و جای فکر داشت.
خوشحالم که مردم و تماشاگران استقبال کردنند ممنون از درخشنده عزیز
فیلم 110 دقیق در سینما ازادی ساعت 12 شب همه رو میخکوب کرده بود
یک فیلم خوش ساخت با ریتم تند و دلهره
عالی بود مرسی
ای کاش فیلم از لحاظ فروش 20 میلیاردی می شود
ولی خیییییلیییییییی ییییی فیلم پر محتوت ،جذاب و تاثیر گذاری بود.با تشکر از خانم پوران درخشنده
واقعا استنباط شما از ازادی و آسایش و امنیت اینه؟
مردهای سرزمین من برای همه ی زنها تنها یه خطر محسوب میشن و بس...
به امید روزی که وقتی توی کوچه ای تنها هستی و پسری داره از مقابلت میاد،اون سرشو بندازه پایین و با فاصله ی اطمینان بخشی از کنارت عبور کنه جای اینکه بگه "ای جوووووون" و امثال این حرفا...
خانم درخشده ای کاش توبیان این قصه خیلی خوب، خیلی تماشاگررو به حاشیه نمیبرد....
اما فیلم در کل به خاطر بعضی بازیهای خوب وقصه عالی تماشاگررو تا انتها میبره که عامل موفقیت فیلم از نظر خیلیها همین دوعامل بالاست با وجود نقصهای فوق.....
نه ایننقل کردن emad:
طور نیست.... چرا اون قسمتی که نشون میداد داماد(عشق شیرین) چقد مرده و عاشقو فراموش کردید؟ ایشون اصلا مردارو زیر سوال نبردن.....خوب یا بد بودن هیج ارتباطی به جنسیت نداره!
حالا ما رفتیم سینما دیدیم یه مشت بچه از طرف مهدکودک آوردن :|
تقریبا تمام چیزایی که میخواستم بشنوم رو شنیدم...
برام جالب بود به فیلمی با این همه ضعف، میگن عالی !!!
ممنون از نقد جالبتون
تقریبا تمام چیزایی که میخواستم بشنوم رو شنیدم...
برام جالب بود به فیلمی با این همه ضعف، میگن عالی !!!
ممنون از نقد جالبتون
مهم مهم
من نه سیاه نمایی ابرانی ها رو راجع به کشورهای دیگر قبول دارم و نه سیاه نمایی کشورهای دیگر رو راجع به ایران.
بهترین راهکار اینه که بدون هیچ حاشیه و جو زدگی حقیقت جامعه رو نشون بدیم.
کسی نمی تونه احساس گناه یک بچه چه پسر و په دختر رو از آزاری که متحمل شده، درک کنه.
من خودم با فیلمای خانم درخشنده مخالف بودم. می گفتم بیش از حد سیاه نماییه. اما این به نظرم واقعی اومد، با همه ی ضعفاش
به خانم درخشنده و تمامي دستاندركاران تبريك و خسته نباشيد ميگم، اميدوارم با فيلمنامهها و كارگردانيهاي جديد ما (تماشاگران) را اميدوار به درك هنرمندان به مصايب اجتماع و به ويژه مسئله غامض زنان و دختران كند. باشد كه تنگري براي اصلاح در تمامي موارد قانوني و تربيتي و ... باشد.
خداییش ما ایرانی ها هیچوقت هیچ درکی در طول تاریخ نداشتیم که حرفها رو دقیقا درک کنیم و بعدش صحبت کنیم!
خیلی جالبه شما میگید هیچ جای دنیا به اندازه ی ایرانی ها به خانم ها بها نمیدن.اینو مطمئن باشید!!!!!!!
لطفا یک دلیل قانع کننده وچند مثال بزنید آقا.حرف که شعاره...
شما که همه ی حرفاتون رو زدید دیگه چرا از خانم ها عذر خواهی کردین!!!!!؟؟؟!!!
بعد هم آقای عزیز شما می خواید منکر این بشید که توی ایران دید ابزاری به خانم ها خیلی خیلی زیاده!!؟!یه مثال براتون میزنم: سراغ یه کار میریم.یه خانم برای استخدام میاد که خیلی ساده ست بی آرایش با مانتو و مقنعه.و یک خانم دیگه با آرایش با لباس.... که صد البته خیلی هم با شرف و تمییز و سالمه. کدوم بهتر قبول میشه؟؟؟؟
اینجا میرسیم به فکر بعضی(توجه کنید بعضی....که البته تعدادشون زیااااااده) از آقایونی که فقط به یک موضوع فکر میکنن و اونوقت راحت در مورد هر خانمی قضاوت میکنن. کار رو به کدوم میدن؟ مطمئن باشید به خانم دومی. ولی متاسفانه یه مدت بعد چون همین خانم دومی جواب رد به خواسته شون میده از کار اخراج میشه و باز میرسیم به اول قصه....یه خرده فکر کنید همینه
این یکی از چند مشکلیه که خانم ها دارند.یکیش خود من با مدرک لیسانسم بیکارم.چرا؟ چرا آقای جسین؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟
این فیلم از دید روانشناسی داره یک انحراف جنسی که بچه خواهی نام داره رو روایت میکنه.....و البته هیس معروف خانواده ها در برابر دخترانشون.
از خانم درخشنده بابت این شجاعت سپاسگذارم
از بازی بینظیره خانم طباطبایی و آقای حمیدیان کمال تشکر رو دارم.
با آرزوی بهترینها....